April was een verdrietige maand voor mij. Een aantal mensen die me dierbaar waren zijn me ontvallen. Het hoort bij het leven, maar het is niet makkelijk om het een plek te geven.
Zo koester ik mijn herinneringen aan de deze week overleden Henny Vrienten. Op de middelbare school had ik niets met hun muziek, terwijl dat de hoogtijdagen waren van Doe Maar. Als het over muziek ging hield ik me liever afzijdig omdat ik een nogal afwijkende muzieksmaak had.
Kleur bekende ik pas toen ik de kersverse LP ‘Swingtime’ van de Skymasters mee naar school nam. Destijds de beste Big Band in Europa en mijn muzikale inspiratiebron, maar ook om zeep geholpen, omdat we weinig waarde hechten aan kunst en cultuur.
Behalve mijn leraar Engels, die ik als saxofonist al de baas was, begreep niemand die ‘rare’ muziek waar mijn ‘idolen’ Ferdinand Povel, Ack van Rooijen, Bart van Lier en Herman Schoonderwalt schitterden. Als je even deze video bekijkt van een optreden op het Northsea Jazz Festival in 1981 dan begrijp je waarom ik niet zo’n goede muzikale aansluiting had bij mijn leeftijdsgenoten.
Terug naar Henny Vrienten. Ik mocht zelf een toernee doen door België en Nederland met Doe Maar. Ik ben hun muziek gaan waarderen en heb de bandleden leren kennen als ontzettend aardige, warme mensen. Op mijn piano staat dan ook nog altijd de foto die ik persoonlijk van Henny kreeg met de tekst ‘WERNER BEDANKT !!!’.
… Maar het allergrootste gemis is het overlijden van mijn moeder deze maand. De vrouw die mij op de wereld gezet heeft, naar wie ik op de kleuterschool zwaaide als ik haar door het raam van de klas zag, die er altijd voor me was als ik uit school kwam, me altijd heeft gesteund in alle keuzes. Haar warme, onvoorwaardelijke liefde, zal me altijd bij blijven.
Hoewel het al redelijk een plek heeft gekregen in mijn leven, doet het soms nog ongelofelijk veel pijn. Ik troost me met de gedachte dat ze verenigd is met geliefden die ze al zo lang heeft moeten missen. Dat ze verlost is van de beperkingen van het lichaam. En ik ben dankbaar dat ze bij vol bewustzijn afscheid heeft kunnen nemen van haar naasten en zich in vrede kon overgeven. Ook daarin een voorbeeld.
Op Goede Vrijdag is ze begraven en het lukte me om tijdens de sfeervolle ceremonie mijn compositie ‘Jyothi‘ (Sanskriet voor ‘licht’) voor haar te spelen. In Coronatijd had ik al een video opgenomen van ‘Jyothi‘ die ik bij deze graag met je deel.
Door deze gebeurtenissen besef je weer heel goed dat het leven eindig is. Dat dingen die vanzelfsprekend waren niet meer kunnen. Dat het belangrijk is om stil te staan wat het leven zo waardevol maakt. Dat het belangrijk is om aandacht te geven aan de mensen die je lief hebt. Dat je dat moet doen wat je al zo lang graag wilt voordat het te laat is.
Zelf put ik kracht uit mijn werk omdat ik mijn emoties erin kan verwerken en bijna altijd blije mensen zie. Onlangs trad ik op bij het Roadburn Festival in Tilburg met de Heavy-Metal band ‘Liturgy’. Een zaal met 3000 blije gezichten, die door de universele taal van muziek even aan de dagelijkse realiteit konden ontsnappen, heerlijk.
Of het voorjaarsconcert met mijn Harmonie Orkest, het concert met het simfonie orkest ‘Orkest van het Groene Hart’ waar ik samen met mijn jazz ensemble ‘Just Us’ mijn arrangement van Caravan mocht dirigeren. Zo dankbaar om te doen.
De meeste voldoening geeft het me om mensen te helpen om boven zich zelf uit te laten stijgen. Heb muzikanten van 6 tot 82 hierin begeleid. De twinkeling in de ogen als ze het opeens door hebben, de mooie orkestklank die ze zelf ervaren door er actief aan bij te dragen, de gedeelde vreugde van een betoverd publiek, de mooie noten die diep doorleefd en oprecht ‘opeens’ tevoorschijn komen in een improvisatie.
Daarom ben ik ook heel dankbaar dat ik van 5-8 mei een groep mag begeleiden in de workshop ‘Modal Jazz’ in de Duitse Eifel. Mijn liefde voor de natuur, die door mijn moeder is ingegeven, komt hier prachtig samen met het op een dieper niveau laten ervaren wat muziek in je los maakt.
Ben er vorige week nog even geweest om het workshop weekend voor te bereiden en het wordt echt ontzettend leuk!
WORKSHOP ‘IMPROVISEREN DOE JE ZO!’ MET HEMELVAART.
- Ook een weekend lang samen muziek maken?
- Ervaren hoe ook jij boven jezelf uit kunt stijgen?
- De muziek ontdekken diep in jouzelf?
- Zonder bladmuziek, uit het hoofd, spontaan en zelfverzekerd spelen?
- Nooit meer verdwalen als je improviseert?
- Tips hoe je de ideale solo begint?
- Ontdekken hoe ook jij jouw solo kunt laten uitgroeien tot een boeiend verhaal met een paar slimme en eenvoudige trucjes?
Speciaal voor muzikanten die nog niet (zo lang) improviseren organiseer ik de workshop ‘Improviseren doe je zo!‘ met Hemelvaart. Geen gedoe met theorie, maar lekker spelen. Helemaal in de watten gelegd worden en opladen in een prachtige omgeving? Andere muzikanten ontmoeten nu dat eindelijk weer kan?
Meld je dan ook aan! Er zijn maar 8 plekken. Tot 16 mei met 100 euro early bird korting. Hier vind je alle info. Toch nog vragen? Mail me gerust. Zie ik je binnenkort in de Eifel?
Tschüß!
Werner Janssen
Hoi Werner
Ja het leven is helaas eindig, gecondoleerd met het verlies van je moeder.
En gelukkig biedt muziek een mooie afleiding en invulling om deze dingen te verwerken.
Sterkte,
vriendelijk groet
Michel
Fr
Hoi Michel,
Bedankt, wat aardig van je!
Hey Werner,
Mijn deelneming voor het overlijden van je moeder. Muziek is en blijft het item uitstek om zo´n verdrietige periode te overbruggen.
Veel sterkte!
Grtz
Manu
Dank je wel!
Hallo Werner,
Wat een vervelende en trieste mededeling dat je moeder helaas is overleden, gecondoleerd met het verlies.
Ik begrijp de gevoelens heel goed, ik heb dat ook mee gemaakt, mooi dat ze het zelf nog heeft mogen beslissen.
Ja het laat zeker een leegte achter en het vervelende is dat je ze nooit meer ziet of spreekt en wat je ze allemaal nog had willen zeggen, ik hoop dat we ze nog wel in het hiernamaals mogen begroeten.
Ik besef nu nog meer hoe dierbaar het leven is, en dat ego tripperij ( kijk maar in de wereld) gewoon niet thuis hoort op deze planeet, helaas hebben we nog een lange weg te gaan.
Muziek geeft troost zowel het luisteren ernaar als het zelf bespelen.
Ik wens jou heel veel sterkte de komende tijd.
Groet Arnold PBBB uithoorn
Hoi Arnold,
Wijze woorden, zo waar. Bedankt voor je medeleven!
Werner,
Condoleances bij het overlijden van je moeder. Ik hoop dat de tevredenheid over haar leven weldra de pijn van het afscheid zal verdringen.
Dank voor je nimmer aflatende enthousiasme voor de muziek in vele vormen.
Ik blijf je volgen.
Hartelijke groet,
Henk.
Hoi Henk,
Bedankt voor je reactie, lief.
Hoi Werner,
Ik denk dat ik je al gecondoleerd heb met het verlies van je moeder, maar just in case….hierbij mijn oprecht medeleven. Je verhaal over de relatie van het verwerken van emotionele en/of verdrietige zaken maakt ook bij mij herinneringen los. Ook trouwens het feit dat jouw muzieksmaak absoluut geen weerklank vond bij je middelbare school genoten: dat is heel herkenbaar, in mijn gymnasiumdagen nam ik naar klasseavondjes altijd de muziek mee, want er moest altijd gedanst worden en ik was de jiongen met de (draagbare) platenspeler. Daar kwam ik dan met een stapel LPs van Freddie Hubbard, Miles, Stan Getz enz. Je kunt je dus voorstellen hoe mijn klasgenoten over me dachten in die tijd van Beatles, Rolling Stones, Moody Blues en wat ik toen “verdere ellende”vond (eigenlijk nog steeds met een paar uitzonderingen).
Hoi Fred,
Bedankt voor je persoonlijke reactie. Heel herkenbaar wat je beschrijft, haha.
Beste Werner, sterkte met het verlies van je moeder. God Bless. sijbrand
Gecondoleerd met het verlies van je moeder, Werner. Mooi beeld: hoe je naar haar zwaaide toen je op de kleuterschool zat.
En een schitterende compositie en uitvoering van Jyothi. Hoe ben je op de naam gekomen?
He Richard,
Bedankt voor je reactie! Tja, ik houd me al lang bezig met Oosterse religie en dan kom je veel Sanskriet tegen.