De eerste keer ……… Frankfurter Musikmesse
Door de importeur van Mauriat saxofoons werd ik uitgenodigd het merk te promoten op de Frankfurter Musikmesse van maart 2007. Wilde ik zelf al heel lang een keer de beurs bezoeken, nu kwam ik er om te werken.
’s Ochtends de tram van 10 voor 6 gepakt naar Amsterdam Centraal Station. De ICE stond al klaar en zou me in ongeveer 4 uur naar Frankfurt brengen. Na Keulen werd het pas echt leuk. Met een vaart van ongeveer 300 kilometer per uur trok het prachtige Duitse heuvelland in ruim meer dan sneltreinvaart aan mij voorbij. De auto’s op de Autobahn leken wel stil te staan en dat terwijl onze Oosterburen niet bepaald een rustige rijstijl verweten kan worden. Rond 11 uur arriveerde ik op het vlakbij het Hauptbahnhof gelegen Beurscomplex. Van de ingang was het toch nog een kwartier lopen door dit immense complex naar mijn werkplek.
Eerst had ik een ontmoeting met de directeur van Mauriat uit Taiwan, Alex. We praatten wat over saxofoons onder het genot van een kopje koffie. Obstakel hierbij vormde zijn Aziatische uitspraak van de Engelse taal. Gelukkig was de Mauriat endorser uit Engeland aanwezig en hij “vertaalde” het Aziatische Engels naar een binnensmondse, Schotse variant ervan. Van de regen in de drup. Laat ik maar gaan spelen.
Best wel leuk eigenlijk, de hele dag saxofoons uitproberen en voor geïnteresseerden de verschillen tussen de types uitleggen. Aan het einde van iedere dag had ik alleen enorm opgezwollen lippen, maar dat moet je er voor over hebben. Over smaak valt niet te twisten, maar esthetiek wordt in Azie heel anders beleefd dan in Europa. Zo was er een prototype van het model “Swing 55” in de kleurstelling roze met kanariegeel. Is boetiefoel sessephoon is not ? vroeg Alex hoopvol. Ik heb hem diplomatiek uitgelegd dat voor de Europese markt beter nog even naar een andere kleurstelling gezocht moest worden.
Het uurlijks terugkerende ritueel van een zenuwachtig voorbij schuifelende Patrick Selmer, juist, nazaat van en huidig directeur van Selmer, om vanachter zijn brillenglazen schalks vast te stellen dat het in de Mauriat stand meestal druk en cooking was, vormde een andere opvallende act.
Toen het wat rustiger was vertrouwde Alex me toe dat alle mensen in Taiwan erg van ballads houden. Ik heb hem helemaal voor me gewonnen door een paar ballads ten beste te geven, vooral van Misty kon hij niet genoeg krijgen.
Na gedane arbeid gingen we met de hele Mauriat crew uit eten in het Zentrum van Frankfurt. Na de Thai van gisteren maar eens naar de sjiekste Italiaan van Frankfurt. Alex straalde. Zijn charmante Aziatische wijze om spaghetti te verorberen (met het nodige slurpwerk dus) en de blikken van de overige bezoekers van dit etablissiment hierbij, zullen me altijd bij blijven.
Inmiddels heb ik mijn werkzaamheden voor Mauriat saxofoons beeindigd, maar ga ik wel nog regelmatig naar de beurs om tussen alle herrie door mondstukken te proberen en andere nieuwigheden te testen.
ACTIVITEITEN
23 januari 2015 Holland Big Band, de Doelen, Rotterdam
24 januari 2015 Clazz Ensemble, Den Helder
31 januari 2015 Muziekhandel van der Glas, Heerenveen, van 13-16 uur Workshop “Improvisatie voor beginners” deelname kost € 20, opgeven via info@wernerjanssen.nl
