Gisteren bereikte mij het droevige bericht dat Ack van Rooyen is overleden. Met zijn bijna 92 jaar was hij de nestor van de Nederlandse jazz. Hij ging al in 1949 samen met zijn broer Gerard ‘Jerry’ met de boot naar New York om de grote meesters van de jazz live te kunnen horen, waaronder Charlie Parker en Dizzy Gillespie. 

Nu vinden we het heel gewoon om een video op te zoeken op YouTube, of om lekker decadent een weekendje naar New York te gaan om te ‘shoppen’. Maar in die tijd waren er nauwelijks audio opnames verkrijgbaar. Ook was er geen zoekmachine om het even in te tikken.

Ze moesten dus naar New York toe om live jazzmusici te kunnen horen. In die tijd een enorme onderneming. Het tekent hun drive om muzikaal te groeien door zich te laten inspireren uit de eerste hand. Het heeft hun ook geen windeieren gelegd.

Oudere broer Jerry (1928-2009) werd een van de meest toonaangevende arrangeurs en orkestleiders in Europa en ‘broertje’ Ack (1930) speelde vanaf de jaren ’70 in zowat ieder Duits orkest. Vooral op de flugelhorn (bugel) was hij ‘the man’. Op die manier maakte hij de weg vrij voor een keur aan Nederlandse jazzmusici die een goede boterham konden verdienen in Duitsland. 

Hier is een video van begin jaren ’90 waarin Ack en Jerry samen optreden op TV.

In ons eigen land vormde Ack met saxofonist Herman Schoonderwalt, mijn leraar saxofonist Ferdinand Povel en trombonist Bart van Lier het keurkorps aan stersolisten in de roemruchte AVRO’s Big Band ‘The Skymasters’. Ook doceerde hij op het ‘Koninklijk’ Haags Conservatorium.

Persoonlijk bewaar ik ook heel veel goede herinneringen aan hem. Met de hele familie bij opa en oma keken we namelijk regelmatig naar muziekprogramma’s op de Duitse TV. Zij hadden namelijk een van de eerste kleuren TV’s in ons dorp. Een waar wonder was deze enorme Blaupunkt. 

Ik kan me nog goed herinneren dat Ack verscheen op het scherm van de Blaupunkt. Het gezellige geroezemoes over koetjes en kalfjes hield op en de hele familie zat met verbazing te kijken naar Ack die uit zijn trompet allemaal geheimzinnige noten tevoorschijn toverde.

In mijn leven als professioneel musicus heb ik regelmatig met Ack mogen werken. Vooral in het ter ziele gegane Dutch Jazz Orchestra o.l.v. Jerry heb ik hem vaak van dichtbij gehoord. Maar bijvoorbeeld ook als solist bij de eveneens opgeheven Holland Big Band.

Een leuke anekdote is dat ik hem in 2017 tegenkwam op Utrecht Centraal. Ik groette hem en gelukkig bleek hij mij nog te kennen. Hij was nogal in paniek. Door een vertraging had hij zijn rechtstreekse trein naar een gig op een jazzfestival in Duitsland gemist. Hij zou in Keulen worden opgepikt, maar hij had geen telefoon bij zich om te bellen dat hij later zou komen. Hij bleek niet eens een nummer van de organisatie bij zich te hebben.

Razendsnel zocht ik uit wat zijn beste reisroute was. Ah dat kwam goed uit. Hij moest dezelfde trein richting Eindhoven hebben als ik. In de trein belden we zijn vrouw op die dan weer contact opnam met de organisatie. Wat begon als een stressvol moment werd een ontzettend leuke treinreis. En later hoorde ik dat alles goed was afgelopen gelukkig.