Mijn favoriete bariton saxofonist is niet meer. Op 7 oktober overleed Ronnie Cuber in New York op 80 jarige leeftijd. Zijn edgy sound die je bij de strot grijpt, zijn bluesy aanpak en zijn fabelachtige techniek spreken mij enorm aan. Die edgy sound is precies een afspiegeling van de gemoedstoestand waarin ik hem eigenlijk alleen maar heb meegemaakt: ‘bozig’.
Hij heeft een enorme staat van dienst: Speelde met een ‘variety of artists’ van Frank Zappa, tot Charles Mingus, Maynard Ferguson, George Benson, B.B. King. Paul Simon tot de Saturday Live Band.
Als je ome Ronnie nog nooit gehoord, of als je gewoon van een lekker potje bluesy jazz houdt met hammond orgel, moet je deze opname met George Benson, toen nog vooral jazz-gitarist, zeker checken. Cuber’s solo die begint op 2:37 is echt adembenemend…
Mingus Big Band live in New York
Ronnie Cuber speelde vast in de excentrieke Mingus Big Band. Toen ik zelf in New York was voor een paar optredens ging ik op een van mijn vrije avonden naar een concert van deze band. Ik had gelezen dat Randy Brecker en Ronnie Cuber mee zouden spelen. Die wilde ik wel eens in hun eigen reservaat aan het werk zien en horen.
Netjes 35 dollar afgetikt voor de eerste set. Het feest kon beginnen. En het begon meteen goed. Cuber had de eerste solo. Met zijn imposante lichaam en karakteristieke chagrijne blik liep hij naar voren naar de solisten microfoon. Hij toeterde een paar waanzinnige riedels maar stopte opeens.
Hij leek zich te ergeren aan de trompetsectie die door zijn solo heen aan het kletsen waren. Hij draaide zich om en hoewel ik niet kan liplezen en niet kon horen wat hij zei, schreeuwde hij wild gebarend heel poëtisch zo iets als ‘Shut the f*ck up‘.
De trompettisten hielden zich even in, Ronnie ging door, maar na een halve minuut stopte hij weer. Pissig maakte hij nog duidelijker dat hij niet gediend was dat er door zijn solo heen werd geauwehoerd. Het herhaalde zich: de trompettisten werden weer even stil en Ronnie ging weer door.
Drie maal is scheepsrecht. Bij de derde keer deed hij niet eens meer moeite. Hij liep gewoon van het podium af, deed zijn bariton in de koffer, zette zijn hoed op, trok zijn regenjas aan en verliet de jazzclub. Had ik net 35 dollar neergetikt om een van mijn grote helden live te kunnen horen en zien…
Ronnie Cuber bij het Metropole Orkest
Ook was Ronnie Cuber twee keer gastsolist bij het Metropole Orkest. De toenmalige bariton saxofonist van het orkest, Max Boeree, was nogal zenuwachtig met die grootheid in de studio van het Muziekcentrum van de Omroep. Ronnie staarde chagrijnig voor zich uit. En dat was niet zo’n fijne sfeer.
Om het ijs te breken vroeg Max met gespeelde interesse aan Ronnie “What mouspies doe joe pleeej?” Ronnie antwoordde kortaf dat het een Francois Louis was, de bedenker van allerlei saxofoon accesoires uit Brussel.
Zeven jaren verstreken totdat Cuber weer te gast was bij het Metropole. Max was ondertussen een videobedrijf begonnen en legde allerlei concerten en repetities van het Metropole orkest heel smaakvol vast.
Deze keer kwam Cuber met de taxi van zijn hotel en stond Max hem met een cameraploeg op te wachten. Hij wilde ook het project met Cuber vastleggen voor alle muziekliefhebbers. Het portier van de taxi zwaaide open. Heel opgewonden en vriendelijk begroette Max Ronnie Cuber met een vrolijk ‘Good morning Mr. Cuber, welcome‘. De altijd ‘goedlachse’ Cuber antwoordde nors toen hij al die camera’s zag met ‘I am not a f*ck*ng actor’.
De repetities verliepen weer behoorlijk gespannen, want Cuber staarde de hele week chagrijinig voor zich uit zonder iets te zeggen. Max had nog wat goed te maken en besloot een poging te wagen om het ijs te breken. Hij vroeg als bariton collega heel vriendelijk “Ronnie, What mouspies doe joe pleeej?” Het vriendelijke antwoord van Ronnie: ‘Shut the f*ck up man. You asked that same stupid question 7 years ago’.
RIP Ronnie Cuber (NY 25 december 1941 – NY 7 oktober 2022)
Bewaar jij herinneringen aan Ronnie Cuber? Laat het eens weten in het commentaarveld.
Verleden week nog cd van de Wdr bigband gekocht met Steve Gadd, Eddie Gomez en Ronnie Cuber, mooie plaat.
Ha Serve, Bedankt voor je reactie. Geniet van je CD (en je wandelingen!)
Wat een beest, met een fabelachtig geheugen dus. Nooit weg in de muziek. Mooie typering Werner. Dank je.
Ha Frank, Bedankt voor je reactie. Goed geheugen inderdaad, ondanks de hoeveelheid werkzame stoffen die er geconsumeerd werden …
Sophie Koopmans (voormalig productieleider van het Metropole Orkest) reageerde op mijn R.I.P. facebook post over de lekker knorrende baritonsound van Cuber, dat hij ook “knorrig was”. Ik antwoordde dat dat mij niet onwaarschijnlijk voorkwam gezien zijn Ierse achtergrond (gelardeerd met whiskyglazen).
Maar inderdaad ook op het podium was Cuber niet bepaald het zonnetje in huis, ik herinner me de Mingus Tribute die het Metropole o.l.v. John Clayton speelde in het Muziekgebouw aan het IJ in 2009. Cube was daar met Randy Brecker en Conrad Herwig de feature solist. Terwijl die twee met enthousiasme en zo nu en dan glimlachend hun bijdrage aan de Mingus composities leverden, zat Cuber met een gemelijk gezicht 2 uur lang op zijn stoel. Als het zijn solobeurt was, ging hij het desbetreffende stuk zeer agressief (qua muziek en qua body language) te lijf.
Ha Fred, ook een mooie en herkenbare anekdote. Dank je wel!
Dank voor de video Werner, ik kende hem niet, maar nu wel. Waanzinnige solo idd !!
Volgens zeggen was Cuber een goede kennis van Hein vd Gaag
Ik heb hem horen spelen met het vd Gaag trio in de Vest in Alkmaar
Fantastisch optreden met handje vol luisteraars
Maar hij was drie keer gestopt want de kwaliteit van het geluid stond m niet aan….
De geluidsman heeft hier volgens mij nachtmerries aan overgehouden….
Gr. Rob
The Gadd Gang!!! Live optredens op youtube; geweldig.
Dank voor het leuke verhaal en de adembenemende solo.
Mooi verhaal Werner, leuk! En idd een indrukwekkende, aangrijpende solo!